Category: My Poems

मी शून्य झालो मी धन्य झालो, विरली सर्व माया मी मुक्त झालो……… नसे राग लोभ न इच्छा कशाची, नसे कामना काही मिळवावयाची……… आता द्वेष कसला आणि इर्षा कशाची, गती शांत झाली मम सर्वेन्द्रियांची………. आता नित्य जाणे न मंदिरी पुजाया निजांतरी स्थित हरीसी पुजाया……. मी भजतो हरीला सहस्त्रांश निमिषे, आता शोध कसला कशाच्या निमित्ते………. श्रुती आणि […]

अचेतन मनांत आंत भिती असे मनांत फार, विध्वंसक युद्ध सुरु असे उन्मत्त विचार अनंत आंत……… अवास्तव वासना किती प्रबळ मनांत ही तिथे, हैदोस रात्रंदिन तयांचा विक्राळ असे रूप दिसे……… अनैतिक वासनांचेच ते प्रचंड तांडव ही तिथे, अवास्तव इच्छांचे अपार अफाट प्रेमही तिथे……… स्वार्थी गरजांचे अमाप थैमान अथक चालते, निर्लज्ज अनुभवांचे कृष्णकृत्य ही तिथे…….. मदांध असे […]

कार्तिकी कृष्ण त्रयोदशी, माध्यानीचे काळी, आळंदी ग्रामी झाली मांदियाळी संतांची…… . युगाचा भास्कर, अस्तासी जाण्याचा उगवला तो दिवस, त्रयोदशी…….. इंद्रायणी मातेला, करुनी नमन केले स्नान सचैल, ज्ञानदेवे………. तुलशीहार गळा, कपाळी तो गंध झाले ज्ञानदेव, सिद्ध आता……… घेउनी मग दर्शन, तैसे सिद्धेश्वराचे वंदिले तेणे चरण , गुरु निवृत्तीनाथा……… वायुमंडल निस्तब्ध, थांबला गभस्ती, सोपान मुक्ताबाई, फोडती टाहो………. […]

आज असा मी आरसा बघतां दिसले मजला रूप नवे, कधी न पाहिले यापूर्वी मी ऐसे माझे रूप नवे………… जुनाच आरसा दीप जुनाही जागा तैसी बसण्याची, तरीही मला मग रूप नवे ते कैसे दिसले त्यामधुनी………. प्रश्न विचारी मीच मला मग काय जाहले नवे असे, जुनेच सारे तसे असुनी रूप नवे हे कसे दिसे…………. विचार करता सूक्ष्मपणे […]

मायेच्या बंधनात मी मोहाच्या प्रेमरूपात मी, चित्त मना मुक्त कसे करू कसे न ज्ञात ते……….. योगमार्ग कठीण दिसे ध्यानमार्ग सुलभ तो, परि कसे करू मी ध्यान चित्त शांत न होतसे……………. बुद्धीला न सावरे मन: अश्व हा नावरे, अनंत विषय सर्प जसे क्षणोक्षणी दंश तसे……………. चित्त वृत्ती निरोध हवा जाणतो परि मला, मार्ग न दिसे असा […]

दिसली वनासी अशी पाठमोरी दरीच्या किनारी वृक्षातळी……….. पुढे पर्वतांची गुढ्या तोरणे अन हिरव्या वनाचा ऋतु सोहळा……….. नसे माणसांचा कुठ गलबला अन उभी शांत तेथे जशी वल्लरी…….. कलल्या प्रकाशी फुले ताम्र तेथे तुझ्या वल्कलांची किमया अशी………… नयनात स्मिता असे लेउनी तू कुणा शोधासी तू वनी सुंदरी………… बरवे असे ते आसमंत सारे करशी कुणाची आराधना………. © मुकुंद […]

वाटले पुन्हा पुन्हा जायचे हिमगिरी, हिमस्पर्श मधुर असा हर्ष तोच मानसी…………. दूर हिमाचली तिथे प्रसन्न चित्त व्हावया, विसरण्या नित्य नव्या अनंत त्या विवंचना……….. खचित योगी मी नसे संत वा महंतही, क्षणात जावया तिथे योगमार्गी मी नसे……… विदेह रूपी व्हावयास पुण्यकर्म खूप ते, मिळविले नसे असे अरूप व्हावयास ते………… जाणतो मी तरीही असे कदा न व्हायचे, […]

डोक्यावरती पहाड मोठा कोसळला तो समोर डोंगर, जावे कुठे कांही कळेना पाताळाचे महान संकट……… सूर्याचा प्रकाश हरवला दीपावलीचे विझले दिवे, मनामध्ये तरीही आमुच्या आशेचे ते उंच मनोरे……….. केदाराच्या विष्णुरूपाला वंदन करुनी क्षणात आम्ही, महेशाच्या बद्रीविशाला नतमस्तक ती आमची वाणी…….. अनंत जीवा दर्शन घडण्या दर्शन चारी धामाचे, मनुष्य यत्ने कार्य कराया विश्वकार्म्याचे व्रत आमुचे ………… सद्कार्याला […]

ऐकता व्याख्यान | हरवले मन | गेले दूर निघून | असे तेंव्हा ||१|| आत्म्याचा विचार | ब्रम्हाचे स्वरूप | निरुपण करती | आचार्य ते ||२|| घडला प्रमाद | उडाले ते लक्ष | शोधण्या मतितार्थ | निरुपणाचा ||३|| © मुकुंद भालेराव पोंडा – गोंये दिनांक: २६-११-२०२३ वेळ: सकाळ: ०९:००

तुझ्याविना मला सख्या वाटते उणे उणे, तूच सांग रे मला काय मी करू कसे……….. तूच ओढ लाविली प्रीत फुलविली अशी, क्षणात विसरू हे कसे तूच सांग मज सखी………. कधी न वाटले मला फुलेल प्रीत ही अशी, आताच यमन गायला आताच थांबू रे कशी……… विलंबित शांत चित्त चंद्रकंस ख्याल ही, आलाप आर्त आळविता स्मरण तुझेच अंतरी………. […]

राहू देत मोकळेच केस सखे आज तुझे, नजरेस त्यात पाहू दे रंग वेगळे असे…………. कुंतलात स्मित तुझे नजर तुझी लाजरी, शब्दमुक्त भाव तुझे विहरू दे हृदयांतरी……… मूक शब्द होऊ दे नजर शब्द होऊ दे, न बोलताच शब्दही सर्व मला उमजू दे…………. वायुलाही ना कळो भाव तुझ्या मनातला, भावगंध दरवळो नजरेतुनी हृदयातला……….. शब्द वाक्य कांहीही आता […]

उत्तरेतल्या हिमसाक्षीने गंगा यमुना नदी तिरावरी, सुबक असे ते ग्राम आगळे रुरकी ते तर शांत निराळे…… परिसर त्याचा नयन मनोहर विशाल सुंदर वृक्ष सरोवर, रेखीव ऐसा पदपथ तेथे निवास तेथे किती मनोहर……. विद्यार्जन ते करण्यासाठी घरा सोडुनी दूर प्रदेशी, ऋषी कुलासम भव्य वनाशी निवास जयचा त्या ग्रामाशी……. पंच मास तो शिक्षा घेऊनी अवकाशाला प्राप्त करुनी, […]

विसरु दे मलाच सर्व, तू विरक्त हो अशी, गुंतवु नकोस व्यर्थ, भावना तूझी अशी……….. उगाच गुंतता सखे, कठीण सर्व होतसे, भावबंध तोडणे, वेदनाच होतसे ………….. कशास गुंततेस तू, थांब तिथे दूरवरी, मोह नको प्रितीचा, करास घेउ नको करी………….. © मुकुंद भालेराव पोंडा – गोंये दिनांक: २८ नोव्हेंबर २०२३ वेळ: ००:१०

चि. अक्षय व चि. सौ पल्लवी एक तपाचे साहचर्य ते, कुसुमा सरसे मधुर असे, प्रिती बहरली निशिदिनी अन् आनंदाचे पर्व असे………… सदा फुलावे मधुर फुलांनी, परिमल त्याचा विहरत जावो, गंधामधुनी सुरम्य ऐसे, विश्व मनोहर पुलकित होवो……………. दशोदिशांना लक्ष लक्ष त्या, चैतन्याच्या ज्योती उजळो, प्रकाश त्याचा तुमच्या जीवनी, अहोरात्र तो उजळत राहो…………….. कधी न व्हावा तिमिर […]