दूर पर्वती अंधाराचे कृष्ण वलयं दाट तिथे मिनमिनता तो एकच होता दिवा सानुला असे तिथे…….. पहाट झाली रवी उदेला सर्व पसरला प्रकाश तो छोट्याशा त्या गुफेमाजी एक अवलिया निश्चिल तो…….. भगवे त्याचे उत्तरीय ते, वस्त्रे ती ही कषाय ती, कृष दिसें तो असा तपस्वी, दिव्य प्रभावी काया ती……….. लहानशा त्या गुन्फेमाजी, काहीच नव्हते असे तिथे, […]

उंच डोंगरात असे, सुंदरसे घर असे, आकाश स्पर्शते जणू, वाटते घर जसे…….. सरळ उभा घाट जणू, चढणाची वाट असे, वाहने कशीबशी, चालती वाट तिथे…………. द्विचक्रिका धावतसे, वेगाचे वेड जसे, सुसाट धावती मुले, वार्याधची वरात जसे………… क्षणात भासते असे, सुहृद हस्त पसरवितो, हस्तांदोलन करावयास जणू, विनम्र अग्रे वाकतो……….. वाट अशी थाट असा, फोंड्याचा घाट जसा, नटखट […]

बस आता राहिले आहे, फक्त चोवीस तास, गोव्याला पोहचायला, हीच असे खास बात………. महीने किती गेले उलटून, विचार नुसता करत होतो, असे जाऊ तसे जाऊ, योजना नुसत्या आखत होतो……….. शेवटी आता एकदाचा, सापडला बरं मुहूर्त, चतुश्चाकीने जाण्याचा, करत आहे प्रयत्न………… लांब लांब रस्ते अन, मोकळे मोकळे आकाश, भुरभुर वाहे वारा अन, छान छान आहे प्रकाश………… […]

उभी ती तिथे त्या दरीच्या किनारी, तशी वाकलेली न्याहाळीत खाली, उगवत्या रवीचा पसरे प्रकाश, फुलवीत होता तिच्या मनास……………. तिथे कोकिळेचे असे मुग्ध गान, तिचे चित्त हर्षे हरवीत भान, काळ्या ढगांची श्वेतरंगी किनारी, हसर्या जलाची बरसात सारी…………. मनी दु:ख सारे जसे ते निखारे, किती घोर शंका अन ते शहारे, प्रतिमा प्रियाच्या अशा त्या मनात, अनामिका ती […]

सकाळच्या कोवळ्या उन्हाची सुखावणारी ऊब असते, निरभ्र आकाशात अचानक दिसणारी एकसाथ उडणारी पक्षांची रांग असते, निरागसपणे हसणार्‍या सोनुल्यांची गम्मत असते, खूप दिवसांनी अचानक पाठीवर पडणारी मित्राची थाप असते, अवचित चेहर्‍यावर थिरकणार्‍या जलबिन्दुची बहार असते, रेडिओ लावावा अन् पन्नासच्या शतकातील गोड जुनी गाणी लागावी, प्रेमळ ताईचा दूरच्या गावावरून फोनवर ‘दादा कसा आहेस?’ असा प्रश्न यावा, अर्धंगीनीने […]

विशाल मोठ्या सागरात ते, एकच गलबत डोलत होते, प्रतिबिंब असे लाटांमध्ये, धवल शीड ते चमकत होते…………………. तिथे बहादुर एक नावाडी, गलबत एकटे हाकत होता, उफाळणार्याह सागराचे संगीत कानात साठवत होता………….. खळाळणार्याह लाटांबरोबर, उच्च रवाने तो गात होता, जोरात वारा घोंगावत होता, पाण्याचा शिडकाव होत होता……….. तितक्यात एक गलबत दिसते, हात कुणी तरी दाखवीत होते, पुसटशी […]

कुणी एक कन्या | झाली ती जागृत | केले कांही वक्तव्य | नकळत || १ || तिचे नव्हे ते खचित | दुसरे कुणाचे | होते कांही शब्द | भयंकर || २ || वापरली तिने | सर्व सर्वनामे | विशेष नावांचे व्यर्थची | कावले || ३ || मनी तिच्या नव्हते | भयंकर कांही | सामाजिक चीड […]

आनंदी व्हायला कारण कशाला असावे लागते, जमिनीवरून झेपावयाला कारण कशाला असावे लागते……. नवीन कांही शिकायला कारण कशाला असावे लागते, आकर्षक सुंदर दिसायला कारण कशाला असावे लागते………… सहजपणे ‘धन्यवाद’ म्हणायला मन मोकळे असावे लागते, नसली चूक तरीही ‘क्षमस्व’ म्हणायला मन मोठे असावे लागते….. रुसून कुणी बसेल तेंव्हा स्वत:हून बोलायला लागते, आनंद कशातही शोधायला मन आनंदी असावे […]

पाहता पाहता अभिराम, झाला कसा मोठा, खेळता खेळता आनंदाने, सरसरसर झाला मोठा………… सोडत होतो शाळेमध्ये, आणायलाही जात असे, शाळेच्या मग फाटकापाशी, वाट त्याची पहात असे…………….. पटकन मग कुठूनतरी, तो पळत पळत यायचा, ‘आबा आबा’ म्हणत मग, हात धरुन घ्यायचा……….. पाहता पाहता झाला मोठा, भरभर उंच झाला तो, एक दिवस बाबा बरोबर, गोव्याला निघून गेला तो……… […]